Esta manhá escoitei esta canción a través das redes sociais, ademais por un motivo moi bonito coma é o nacemento dun neno. O caso é que me atopo melhorando o meu inglés e, ademais, a minha mente leva ecoando eses violíns e esa voz todo o santo día. Estiven a punto de bailar pola rúa. O tema xa o conhecía, pero nunca reparara nunha letra tan fermosa, fulgurante e libertaria, que merece esta entradinha no blogue, a ver se vos pasa o mesmo! ;)
http://www.youtube.com/watch?v=XFrMSJgOIpM
31 de maio de 2012
11 de maio de 2012
Un misterioso asasinato nunha aldea de Viveiro
http://www.crtvg.es/informativos/dous-cans-matan-unha-vaca-en-viveiro-281869#.T62U11KWJKG
O pasado 28 de Marzo deste ano o informativo da TVG Galicia Noticias comezaba a súa edición cunha conmovedora nova: dous cans sen dono asasinaron, presuntamente (vivimos nun estado de dereito), a unha vaca e quedaron deitados xunto á víctima ata que un ser humano, a dona da vaca, apareceu, momento no cal os supostos criminais se deron á fuga. Os feitos son especialmente arrepiantes se temos en consideración que o móbil do asasinato non foi un natural interese gastronómico dos cans cara a vaca, cousa que pode entrar dentro da lóxica da cadea animal, pois tamén mesmo os humanos matamos animais pra nos alimentar. Non! Os cánidos mataron a vaca e non contentos con iso agardaron, nun acto de extremo ensañamento, xunto ao cadáver. Por sorte, unha outra vaca, ademais preñada, logrou safarse do ataque.
Un equipo de reporteir@s da nosa televisión nacional, a TVG, desprazouse ao lugar dos feitos, unha aldea de Viveiro sen precisar, e tomou declaración (nun sentido xornalístico, non policial) aos donos das vacas. Coma se pode ver na gravación a muller adoita unha posición descriptiva, relatando como atopou a vaca morta e os cans custodiándoa. Ao final atrévese a facer unha valoración emocional, normal por outra parte, afirmando que a vaca tivo que sofrer moito co atenuante de ser un acto a "sangre fría". A intervención do seu home resulta máis explicativa e mesmo diría que moi inquietante. En primeiro lugar, mostrando certa sabiduría previa, alude ao posible modus operandi dos suxeitos neste tipo de crimes. Pero o que resulta máis turbador e é un dato significativo que debería ter máis profundización, é o feito de que o home afirma que a vaca era unha vaca "violenta". Para min estamos ante un dato que pode cambiar o sentido do tráxico suceso. Porque que pasa se establecemos como hipótese de investigación que foi a vaca a que comezou as hostilidades ou mesmo que chegou a tal nivel de provocación que os cans responderon, iso sí, dun modo desproporcionado? Habería lugar a falar de defensa propia? Por que non remataron a vil faena ca outra vaca preñada, podendo seguramente facelo? Por qué unha sí e a outra non? Sen dúbida ábrense interrogantes que poñen enriba da mesa que ás veces as aparencias enganan e hai que chegar ao fondo dos asuntos. Mesmo poderíamos supoñer como remota hipópese unha trama urdida polo home, que non gostando do carácter violento e conflictivo da vaca, podería ter contratado aos cans pra axustar contas.
O caso é que o suceso é estrano, e aínda máis se consideramos que en ningún momento parece que os cans tiveran precedentes actos conflictivos no lugar, posto que ao menos un deles xa era coñecido na súa condición de can sen dono, can bravo, can vagabundo. Isto lévame tamén a reflexionar sobre cales foron as circunstancias que levaron aos cans á condición de animais lumpen vagantes e se tivo isto algo que ver no fatal desenlace, dalgunha maneira. Foi unha escolla persoal? Foi debido a un proceso de exclusión social, tendo en conta o carácter domesticable dos cans? Foi unha combinación das dúas? Pode levar a marxinación a cometer actos de tamaña crueldade? Eran cans con estigmas? Deixo estas preguntas no ar.
Sobre o tratamento informativo que fai a nosa televisión pública tamén caben unhas cantas consideracións. Non vou ser eu quen diga que un asasinato destas dramáticas características non sexa noticiable, pero na miña opinión faise un tratamento sensacionalista, buscando incidir nos aspectos máis emocionais e mórbidos, como amosarnos unha poza de sangue ou, o que me parece máis grave, ofrecendo un primeiro plano da vaca que se salvou, que abondo tivo co traumático acontecemento, co agravante de estar embarazada. Que o faga Pedro Piqueras en Tele5 pode valer, pero a unha canle pública podemos esixirlle un código profesional máis intenso.
Sexa como for, a vaca está tristemente morta e os cans teñen todas as papeletas e indicios para seren declarados culpables do asasinato. Os feitos están en coñecemento da policía e por tanto nestes momentos os cans son uns fuxitivos da lei. Sen sabelo exactamente e tendo en conta que os cans non se poden defender verbalmente das acusacións que se lles atribúen, a condena para estes casos é a pena de morte por inxección letal. Vamos, que o teñen fodido, a non ser que a policía profundice nas hipóteses que plantexo neste post, o cal podería suavizar o duro destino dos animais. Só me queda preguntarme se estes cans terán coñecemento da historia de Thelma e Louise.
http://es.wikipedia.org/wiki/Thelma_y_Louise#Argumento
O pasado 28 de Marzo deste ano o informativo da TVG Galicia Noticias comezaba a súa edición cunha conmovedora nova: dous cans sen dono asasinaron, presuntamente (vivimos nun estado de dereito), a unha vaca e quedaron deitados xunto á víctima ata que un ser humano, a dona da vaca, apareceu, momento no cal os supostos criminais se deron á fuga. Os feitos son especialmente arrepiantes se temos en consideración que o móbil do asasinato non foi un natural interese gastronómico dos cans cara a vaca, cousa que pode entrar dentro da lóxica da cadea animal, pois tamén mesmo os humanos matamos animais pra nos alimentar. Non! Os cánidos mataron a vaca e non contentos con iso agardaron, nun acto de extremo ensañamento, xunto ao cadáver. Por sorte, unha outra vaca, ademais preñada, logrou safarse do ataque.
Un equipo de reporteir@s da nosa televisión nacional, a TVG, desprazouse ao lugar dos feitos, unha aldea de Viveiro sen precisar, e tomou declaración (nun sentido xornalístico, non policial) aos donos das vacas. Coma se pode ver na gravación a muller adoita unha posición descriptiva, relatando como atopou a vaca morta e os cans custodiándoa. Ao final atrévese a facer unha valoración emocional, normal por outra parte, afirmando que a vaca tivo que sofrer moito co atenuante de ser un acto a "sangre fría". A intervención do seu home resulta máis explicativa e mesmo diría que moi inquietante. En primeiro lugar, mostrando certa sabiduría previa, alude ao posible modus operandi dos suxeitos neste tipo de crimes. Pero o que resulta máis turbador e é un dato significativo que debería ter máis profundización, é o feito de que o home afirma que a vaca era unha vaca "violenta". Para min estamos ante un dato que pode cambiar o sentido do tráxico suceso. Porque que pasa se establecemos como hipótese de investigación que foi a vaca a que comezou as hostilidades ou mesmo que chegou a tal nivel de provocación que os cans responderon, iso sí, dun modo desproporcionado? Habería lugar a falar de defensa propia? Por que non remataron a vil faena ca outra vaca preñada, podendo seguramente facelo? Por qué unha sí e a outra non? Sen dúbida ábrense interrogantes que poñen enriba da mesa que ás veces as aparencias enganan e hai que chegar ao fondo dos asuntos. Mesmo poderíamos supoñer como remota hipópese unha trama urdida polo home, que non gostando do carácter violento e conflictivo da vaca, podería ter contratado aos cans pra axustar contas.
O caso é que o suceso é estrano, e aínda máis se consideramos que en ningún momento parece que os cans tiveran precedentes actos conflictivos no lugar, posto que ao menos un deles xa era coñecido na súa condición de can sen dono, can bravo, can vagabundo. Isto lévame tamén a reflexionar sobre cales foron as circunstancias que levaron aos cans á condición de animais lumpen vagantes e se tivo isto algo que ver no fatal desenlace, dalgunha maneira. Foi unha escolla persoal? Foi debido a un proceso de exclusión social, tendo en conta o carácter domesticable dos cans? Foi unha combinación das dúas? Pode levar a marxinación a cometer actos de tamaña crueldade? Eran cans con estigmas? Deixo estas preguntas no ar.
Sobre o tratamento informativo que fai a nosa televisión pública tamén caben unhas cantas consideracións. Non vou ser eu quen diga que un asasinato destas dramáticas características non sexa noticiable, pero na miña opinión faise un tratamento sensacionalista, buscando incidir nos aspectos máis emocionais e mórbidos, como amosarnos unha poza de sangue ou, o que me parece máis grave, ofrecendo un primeiro plano da vaca que se salvou, que abondo tivo co traumático acontecemento, co agravante de estar embarazada. Que o faga Pedro Piqueras en Tele5 pode valer, pero a unha canle pública podemos esixirlle un código profesional máis intenso.
Sexa como for, a vaca está tristemente morta e os cans teñen todas as papeletas e indicios para seren declarados culpables do asasinato. Os feitos están en coñecemento da policía e por tanto nestes momentos os cans son uns fuxitivos da lei. Sen sabelo exactamente e tendo en conta que os cans non se poden defender verbalmente das acusacións que se lles atribúen, a condena para estes casos é a pena de morte por inxección letal. Vamos, que o teñen fodido, a non ser que a policía profundice nas hipóteses que plantexo neste post, o cal podería suavizar o duro destino dos animais. Só me queda preguntarme se estes cans terán coñecemento da historia de Thelma e Louise.
http://es.wikipedia.org/wiki/Thelma_y_Louise#Argumento
8 de maio de 2012
Safari mental
Chove. Cada pouco miro pola ventá pra ver como chove, cunha certa sensación de prisión, de impotencia, de limitación. Non podo ir correr e éntrame o delirium tremens. Estou facendo un cocido. Gústame o olor dos ingredientes mentres cociño, especialmente o olor dos cañotos dos grelos. Teño a radio acesa, Radio 5, que me recorda que aí fóra o capitalismo segue na súa montaña rusa, nas súas cíclicas crises...
Sobre a mesa teño un libro recentemente saído e mercado na Feira do Libro de Compostela: "¡Acabad ya con esta crisis!", de Paul Krugman, que parece ser o Keynes do noso tempo, pero de momento non lle fan caso. A pota fai glú glú glú mentres escribo isto.
Chove. Estou aquí. Parado. Krugman di que a miña é unha situación estructural. Un drama humano e social. Desaproveitado. A chuvia tamén é unha situación estructural. Leva un mes e medio chovendo.
Glú glú glú glú. Chop chop chop. Xa teño os greliños escollidos e limpos, a carne e os garbanzos cocendo e as patacas en posición de saída.
Mentres podía mirar o facebook, o correo e trangalladas varias, pero comezo a pensar que o facebook sobre todo é unha espiral, un abismo no que entras e te atrapa e mesmo te atonta. Hai que dicirlle que non ás veces.
Miro a ventá. Chove, barruza, orballa. Facendo un cocido quedas moi ben pero é realmente aburrido. Realmente fácil. Iso sí, só tiven o erro de non acordarme de poñer a remollo os garbanzos.
Francia, Grecia, China, O Novo Proxecto Común, Mourinho, a chuvia, e este jicho posible presidente da SGAE!
www.youtube.com/watch?v=1rRCehu79-A
Glú glú glú. Chop chop chop.
Safari mental...
Sobre a mesa teño un libro recentemente saído e mercado na Feira do Libro de Compostela: "¡Acabad ya con esta crisis!", de Paul Krugman, que parece ser o Keynes do noso tempo, pero de momento non lle fan caso. A pota fai glú glú glú mentres escribo isto.
Chove. Estou aquí. Parado. Krugman di que a miña é unha situación estructural. Un drama humano e social. Desaproveitado. A chuvia tamén é unha situación estructural. Leva un mes e medio chovendo.
Glú glú glú glú. Chop chop chop. Xa teño os greliños escollidos e limpos, a carne e os garbanzos cocendo e as patacas en posición de saída.
Mentres podía mirar o facebook, o correo e trangalladas varias, pero comezo a pensar que o facebook sobre todo é unha espiral, un abismo no que entras e te atrapa e mesmo te atonta. Hai que dicirlle que non ás veces.
Miro a ventá. Chove, barruza, orballa. Facendo un cocido quedas moi ben pero é realmente aburrido. Realmente fácil. Iso sí, só tiven o erro de non acordarme de poñer a remollo os garbanzos.
Francia, Grecia, China, O Novo Proxecto Común, Mourinho, a chuvia, e este jicho posible presidente da SGAE!
www.youtube.com/watch?v=1rRCehu79-A
Glú glú glú. Chop chop chop.
Safari mental...
Assinar:
Postagens (Atom)