Comezar

Ben. Algún día tiña que ser e é agora. Hoxe comezo este blog a modo de caixón desastre onde verter espontaneidades e reflexións da miña subxectividade, sempre un pouco veleta, sempre un pouco cambiante. Hai un chiste que me parece toda unha bomba filosófica que di: Era un home tan pequeno tan pequeno tan pequeno que non lle cabía a menor dúbida. Eu son unha persoa máis instalada na dúbida que na certeza. Intento estar aberto ao mundo e á vida cos menores prexuízos posibles. Pero evidentemente son humano, demasiado humano... que vos preste este blog a quen lle cadre dar con él. Un saúdo, Breo,